Tajemnica kolorów płynów chłodzących

Tajemnica kolorów płynów chłodzących

Tradycyjnie, barwienie płynów chłodzących było prostą metodą oznaczania ich składu chemicznego. Na przykład kolor zielony oznaczał płyn chłodzący na bazie glikolu etylenowego. Jest on stosowany w układach chłodzenia typowych dla branży motoryzacyjnej i jest toksyczny. Tradycyjnie kolor różowy oznaczał płyn chłodzący na bazie glikolu propylenowego, który nie jest toksyczny. Był używany w systemach instalacji wody pitnej, w kamperach i pojazdach kempingowych.

Obecnie nie opieramy się już na płynach chłodzących oznaczonych kolorami w zakresie kompatybilności pojazdów. Większość płynów chłodzących jest teraz standardowo kompatybilna, ale producenci oryginalnych silników (OEM) nadal barwią swoje płyny chłodzące, aby odróżnić swój produkt od innych dostępnych na rynku. W związku z tym można spotkać się z kolorami zielonym, różowym, fioletowym i wszystkimi innymi kolorami tęczy związanymi z marką i konkretnym zastosowaniem.

Ta marketingowa praktyka sprawia, że mechanicy i klienci są przekonani, że płyn chłodzący jest niekompatybilny z pojazdem, jeśli nie ma odpowiedniego koloru. To nieprawda.

Technologia kwasów organicznych: Zmiana w specyfice płynów chłodzących

Tradycyjne płyny chłodzące „starszej generacji” wykorzystywały technologię dodatków nieorganicznych (IAT) i zawierały inhibitory korozji, które były mniej stabilne i wymagały wymiany co rok lub dwa.

Obecnie wszystkie płyny chłodzące OEM wykorzystują inhibitory kwasów organicznych (OAT), znane również jako inhibitory korozji lub płyny chłodzące o przedłużonej żywotności (ELC).

Inhibitory korozji w tych chłodziwach działają znacznie dłużej niż tradycyjne chłodziwa – czasami kilka lat bez potrzeby ich wymiany.

Kompatybilność i uniwersalność płynów chłodzących

Płyny chłodzące OAT są bardziej kompatybilne z innymi płynami chłodzącymi zawierającymi różne rodzaje inhibitorów korozji. Aspekt „uniwersalności” płynów chłodzących nie jest pod względem chemicznym jednoznaczny, ale pozwala na bezproblemowe mieszanie niemal każdego płynu chłodzącego dostępnego na rynku. W ciągu ostatnich trzech dekad wszyscy producenci OEM przeszli na płyny chłodzące OAT ze względu na ich wydłużoną żywotność.

Czy kolory wciąż mają znaczenie?

Kolor płynu chłodzącego jest po prostu barwnikiem i nie spełnia żadnej funkcji ani nie różnicuje typów płynu chłodzącego. Producenci OEM używają różnych kolorów barwników dla poszczególnych typów pojazdów, aby utwierdzać klientów w przekonaniu, że powinni kupować płyny chłodzące zatwierdzone przez OEM.

Nadrzędnym autorytetem w zakresie wydajności chłodziwa jest jednak Amerykańskie Towarzystwo Badań i Materiałów (ASTM). ASTM wymienia dwie główne kategorie parametrów płynu chłodzącego.

ASTM D-3306 Uniwersalna norma zapewniająca możliwość stosowania płynu chłodzącego w silnikach benzynowych samochodów osobowych.

ASTM D-6210 Podobna norma jakości ma zastosowanie do chłodziw stosowanych w ciężkich silnikach wysokoprężnych.

Niezależnie od koloru, płyn chłodzący jest uważany za odpowiedni do użycia, jeśli spełnia powyższe wymagania dotyczące jego właściwości.